Volleybal international
Myrthe Schoot is 32 jaar. Vorig haar heeft ze haar studie aan de
Johan Cruyff Academy Amsterdam weer opgepakt, na een jarenlange
study break en een ongekende sportcarrière met dertien jaar ervaring bij de
Nederlandse volleybalselectie, waarmee ze
zilver op het
Europees Kampioenschap van
2009,
2015 en
2017 veroverde en een
vierde plaats op de
Olympische Spelen van 2016 in Rio en het
Wereldkampioenschap van
2018.
Daarnaast heeft ze tien jaar ervaring in de
Duitse Bundesliga. Ze woont en traint in het Beierse Vilsbiburg, van waaruit ze haar topsportcarrière bij de
Rote Raben combineert met haar hbo-studie Sportmarketing aan de
Johan Cruyff Academy, die ze online en op afstand kan volgen.
Waar veel topvolleybalsters na de uitschakeling voor
Tokyo 2021 afscheid namen van het Nederlandse team, gaat Myrthe nog even door in de top van het volleybal [
bron]. Welke levenslessen heeft zij geleerd gedurende haar indrukwekkende volleybalcarrière, die ze aan ons meegeeft?
Wat was je drive als jong volleybaltalent?
Ik droomde van
Olympisch goud. Mijn keuze om als jong talent naar het buitenland te vertrekken was daarop gebaseerd. In Nederland was ik met verschillende teams al meerdere malen
landskampioen geworden en had ik de
beker gewonnen. Het was tijd voor een
nieuwe stap om die droom te realiseren, want om het hoogst haalbare te bereiken moeten offers worden gemaakt.
“Ik herinner me nog hoe ik op het vliegveld tussen de zakenmannen huilend met een vriendinnetje belde” – Myrthe Schoot
Dus vertrok ik op jonge leeftijd – ik was 22 jaar –
helemaal alleen naar het zuiden van Duitsland, omdat daar volleybal op een hoger niveau gespeeld wordt. Ik vond het super spannend. Ik herinner me nog hoe ik huilend vanaf het vliegveld met een vriendinnetje belde, tussen allemaal zakenmannen die voor een dagtripje op en neer gingen met hun leren koffertjes. Ze keken me aan alsof ik gek was. Ik wilde het zo graag, maar vond het doodeng. "Waarom doe ik dit mezelf aan?", dacht ik
“Ook op mentaal gebied was het zwaar, want ik werd binnengehaald om op belangrijke momenten er te staan voor de club” – Myrthe Schoot
Dat gevoel was gelukkig snel weg, want iedereen was zo
hartelijk! Het bleef wel zwaar, niet alleen op sportief gebied, maar ook mentaal gezien was het een
uitdaging. In Nederland is alles heel relaxed, maar in Duitsland zijn de belangen groter. Ik werd binnengehaald als 'de international' en er werd van je verwacht dat je er staat op de belangrijke momenten. Je 'moest het laten zien’ en als dit niet gebeurde, werd je op het matje geroepen.
Achteraf was het mijn
beste keuze ooit! Ik heb zoveel geleerd van onze coach, we werden derde in de competitie, haalden de bekerfinale en ik heb vrienden gemaakt voor het leven.