De bal ligt vooral bij de clubs
“Het stimuleren van meer diversiteit en inclusiviteit is in mijn ervaring dus een aardig ingewikkeld vraagstuk", aldus Hellen, "waar veel verenigingen geen zin in hebben, noch behoefte voelen om er mee aan de slag te gaan, omdat zij immers een veilige omgeving op hun vereniging ervaren, terwijl er vanuit de overheid en de LGBTQ+ omgeving wel behoefte is aan meer aandacht voor veranderingen."
“Als sporters wél uit de kast komen, is er eigenlijk altijd veel begrip en draagvlak voor binnen het team” – Hellen Bottema
"Tijdens mijn onderzoek – waarvan het misschien hier wel belangrijk is te vermelden dat ik het uitgevoerd heb bij Amsterdamse sportverenigingen – kwam ik er achter dat als sporters wél uit de kast komen, hier eigenlijk altijd heel veel begrip en draagvlak voor is binnen het team. Ik heb geen negatieve verhalen gehoord van
coming outs binnen een team. Oftewel, de andere sporters hadden in die situaties
geen negatief beeld over de niet-heteroseksuele teamgenoten, maar de niet-heteroseksuele spelers ervaren wel een omgeving waarin een sfeer hangt, waarin dit een
lastig onderwerp van gesprek is."
Naast de bewustwording, die nog echt beter kan en waar we het al over hadden, is de allergrootste uitdaging aan dit vraagstuk in mijn optiek, dat we praten over het
veranderen van een cultuur. En dat is natuurlijk iets wat niet van de ene op de andere dag gebeurt.
“De uitdaging ligt vooral in het intrinsiek motiveren van verenigingen. Zij zullen sneller actief beleid uitvoeren, indien zij de positieve gevolgen hiervan duidelijk merken” – Hellen Bottema
Wat zou er dan moeten gebeuren, om de
bewustwording rondom het thema te vergroten en die
cultuurverandering te stimuleren? "Tijdens mijn onderzoek kwam naar voren dat men het er eigenlijk wel over eens is dat de verantwoordelijkheid voor een veilige sportomgeving vooral bij de aanbieders ligt, dus de clubs en verenigingen. Van daaruit heb ik geconcludeerd dat de uitdaging vooral ligt in het
intrinsiek motiveren van verenigingen, want verenigingen zullen sneller zelf actief beleid uitvoeren indien zij de positieve gevolgen hiervan duidelijk zelf merken, en het niet alleen gevoeld wordt als een maatschappelijk probleem oplossen. Als zij door de gemeente daarin op de juiste wijze begeleid worden, zullen zij sneller geneigd zijn om te participeren. Dit werd eigenlijk door alle geïnterviewde partijen, zoals de Sportraad Amsterdam, de sporters, de bestuursleden van de verenigingen en de specialisten van
Pride and Sports en de
John Blankenstein Foundation ondersteund.
“Bijscholen van trainers en coaches, evenals het aanleren van de inclusiviteit-competentie, werden als mogelijke oplossingen aangedragen” – Hellen Bottema
"Maar hoe je de verenigingen dan vervolgens concreet helpt, is nog lastig – beaamden alle partijen – want clubs zijn erg afhankelijk van vrijwilligers, die al behoorlijk belast worden," besluit Hellen, "maar het
pedagogisch bijscholen van trainers en coaches, evenals het aanleren van de inclusiviteit-competentie, werden als mogelijke oplossingen aangedragen. Om de situatie verder te kunnen verbeteren werd ook
bewustwording (in de jeugd) genoemd, en ook het
aangaan van het gesprek werd als positief ondervonden."
"Ik hoop dat in de toekomst op dit vlak de gemeente en de verenigingen
elkaar meer weten te vinden, om acties in gang te zetten ter bevordering van de diversiteit waar de LGBTQ+ sporters behoefte aan hebben en wat een verrijking betekent voor onze maatschappij. Ook partijen zoals
Pride and Sports kunnen hierin helpen."